تزریق چربی به سینه

جراحی پلاستیک خواه به منظور زیبایی یا با هدف بازسازی، نیازمند انتخاب‌های فراوانی است. نخستین و مهمترین آن‌ها، انتخاب یک جراح قابل اعتماد است. یکی از بهترین شاخص‌های آموزش یک پزشک، دارا بودن دانشنامه بورد است. از جراح خود در مورد داشتن دانشنامه بورد جراحی پلاستیک سوال نمایید، چراکه این دانشنامه تنها مدرکی است که نمایانگر صلاحیت فرد برای انجام جراحی پلاستیک صورت و تمامی نواحی بدن است.

بزرگ کردن سینه امروزه یکی از معضلات و مشکلات خانم ها در به دست آوردن ظاهر جذاب می باشد. سایز سینه برخی افراد مطابق انتظارشان نیست و یا یکی از سینه هایشان از سینه دیگر کوچک تر است و به نوعی اندازه سینه ها متفاوت است. اغلب، پس از کاهش وزن، زایمان و یا در اثر افزایش سن، سینه‌ها حجم خود را از دست داده و تغییر شکل می‌یابند.

در این روش، افزایش حجم سینه با ظاهری طبیعی و نیز لیپوساکشن کلی بدن به طور همزمان امکان‌پذیر است. متخصص چربی را از منطقه‌ای از بدن مانند شکم، ران و یا بازوها گرفته و به سینه‌ها انتقال داده و تزریق می‌کند.

با تکنیک تزریق چربی به سینه‌ها، دیگر نیازی به جراحی کاشت پروتز مصنوعی سالین یا سیلیکونی برای بزرگ کردن سینه‌ها نیست. در این تکنیک، چربی‌هایی که با لیپوساکشن برداشته می‌شود، برای افزایش حجم سینه دوباره به سینه‌ها تزریق می‌شود. چربی تزریق شده یک بافت زنده است و موجب بزرگ شدن سینه با ظاهری بسیار طبیعی می‌شود.

روش تزریق چربی به سینه می‌تواند برای خانم هایی ایده آل باشد که:

زنانی که نیاز به این روش بازسازی سینه دارند، معمولا افرادی هستند که مایل به پروتز سیلیکون در بدن خود نیستند، زیرا احساس می‌کنند این عملی غیر طبیعی است و ممکن است پیامدهای طولانی مدت داشته باشد. همچنین مزیت دیگر این تکنیک این است که که هیچ گونه زخم و اسکار قابل توجهی بر سینه‌ها برجا نخواهد گذاشت.

اما به یاد داشته باشید که انتظارشما از عمل ایمپلنت سینه باید واقع بینانه‌ باشد. زیرا این روش بزرگ کردن سینه در مقایسه با روش پروتز سیلیکونی دارای محدودیت است. برای زنانی که در خانواده خود دارای سابقه ابتلاء به سرطان سینه هستند، انجام این نوع عمل جراحی توصیه نمی‌گردد.زیرا اشكال احتمالی است كه در تشخیص سرطان سینه بدنبال تزریق چربی سینه رخ می دهد به این مفهوم كه ممكن است به دنبال تزریق چربی داخل سینه كلسیم رسوب كند. رسوب كلسیم در عین حال اولین و مهمترین علامت سرطان سینه در عكسبرداری تشخیص پستان (ماموگرافی ) هم هست. پس در فردی كه تزریق چربی به داخل سینه داشته است ،اگر در ماموگرافی رسوب كلسیم دیدیم بلافاصله بین آنكه این رسوب كلسیم به علت تزریق چربی است یا بیمار دچار سرطان سینه است برسر این دوراهی قرار می گیریم. در آمریكا پس از سال ها بررسی بعضی رادیولوژیستهای متبحر لازم برای تشخیص این دو مسئله را پیدا كردند

و نتیجه آنكه در انجمن جراحان پلاستیك آمریكا در سال 2010 با ذكر احتیاطات خاص اجازه تزریق چربی سینه را داد اما به نظر نمی رسد كه تجارب در این مورد فعلا در حدی باشد كه بتوان با صحت زیاد رسوب كلسیم ناشی از تزریق چربی سینه را از رسوب كلسیم ناشی از سرطان سینه تشخیص داد. بنابراین علیرغم علاقه ای كه به تزریق چربی سینه داریم فعلا جهت بزرگسازی سینه تزریق چربی را توصیه نمی كنیم، اما برای كاربردهای ترمیمی (مثل كمك به تقارن سینه  ها یا افزایش ضخامت بافت از تزریق چربی استفاده فراوانی كرده ایم.

برای رسیدن به نتایج مطلوب و جلوگیری از عوارض، باید از استرس و قرار گرفتن در معرض نور آفتاب اجتناب کنید، غذای سالم بخورید، وزن خود را در محدوده نرمال BMI (شاخص توده بدن) حفظ کنید، به طور منظم ورزش کنید و به مدت ۲ روز قبل از جراحی زیبایی سینه و ۲ هفته بعد از جراحی، از مصرف الکل خودداری کنید. همچنین حداقل ۱ هفته قبل از عمل جراحی و حداقل ۲ هفته بعد از عمل جراحی، از سیگار کشیدن اجتناب کنید. زیرا سیگار کشیدن می‌تواند کسب نتیجه نهایی جراحی را مختل سازد.

در طول عمل جراحی بزرگ کردن سینه با پیوند چربی، چربی از یک عضو اهدا کننده به روش لیپوساکشن برداشته می شود (معمولاً باسن، ران ها یا شکم). مهم است که توجه داشته باشید برای برداشتن چربی از همه انوع عمل جراحی لیپوساکشن نمی توان استفاده کرد. زیرا در برخی از انواع لیپوساکشن از ابزارهای مخصوص برای تابش لیزر یا امواج مافوق صوت استفاده می شود که می تواند به سلول های چربی آسیب رسانده و امکان استفاده از آنها برای پیوند یا تزریق را از بین ببرد. به همین خاطر لازم است با دکتر خود درباره روش لیپوساکشن در صورتی که شما علاقمند به عمل جراحی تزریق چربی به باسن و سینه هستید، صحبت کنید.

هنگامی که بافت چربی لازم از عضو اهدا کننده گرفته شد، این چربی برای انتقال و جایگذاری در عضو دیگر به دقت آماده سازی می شود. شکاف های ایجاد شده در این حالت بسیار کم و ناچیز هستند و برای اکثر بیماران نیاز به استفاده از داروی بی حسی موضعی برای انجام این عمل جراحی وجود دارد. فرآیند انتقال چربی، هر چند نیاز به جراح با تجربه دارد، یک عمل جراحی به نسبت ساده برای بیمار است و دوره ریکاوری آن نیز کوتاه می باشد. به خاطر داشته باشید که موفقیت در عمل جراحی پیوند چربی در هر ناحیه از بدن به شدت وابسته به تکنیک استفاده شده است. به همین خاطر لازم است برای این کار به جراحان دارای بورد تخصصی مراجعه شود و نباید به همه افرادی که انجام عمل بزرگ کردن سینه با تزریق چربی سینه را به شما پیشنهاد می دهند، اعتماد کرد.

یکی از بارزترین مزایای تزریق چربی در سینه به صورت سرپایی در مقایسه با سایر روش های قدیمی، بهبودی سریع آن است. بسیاری از جراحان پلاستیک تزریق چربی را در چند نوبت تزریق و در میزان های کم و نه در مقادیر بزرگ، انجام می دهند تا تغییر شکل سینه به دقت انجام گیرد. این امر به متمرکز کردن تزریق به نواحی نامتقارن و بدشکل سینه که پیش از تزریق وجود داشته اند، کمک می کند.

نکته ی حائز اهمیت این است که تمام چربی های تزریق شده برای بزرگ کردن سینه ماندگاری طولانی ندارند. پس در نتیجه ممکن است هر فرد به یک تا سه بار تزریق نیاز داشته باشد تا به نتیجه ی دل خواه برسد.

مشابه همه انواع عمل های جراحی انتقال چربی، تزریق چربی به سینه دارای خطرات مشخص است. عوارض حداقل در این رابطه شامل جذب زیاد چربی انتقال یافته و ایجاد مشکلات ظاهری برای سینه و موج دار شدن آن است. سایر عوارض تزریق چربی نادر اما جدی شامل فاسد شدن سلول های چربی، ایجاد کیست های چربی، تورم، تشکیل کلسیم و موقعیت نادرست ماموگرام است. همواره به خاطر داشته باشید در هنگام ارزیابی خطرات بالقوه ناشی از عمل جراحی تزریق چربی به سینه ، بسیاری از این عوارض جانبی نادر هستند و این عوارض بطور خاص در زمانی حداقل می شوند که عمل جراحی بزرگ کردن سینه بر روی بیمار مناسب توسط یک جراح پلاستیک با تجربه انجام شود.

با استفاده از تکنیک های مدرن و تقبل قیمت تزریق چربی ، حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد سلول های انتقال یافته در محل جدید زنده می مانند. هنگامی که PRP به سلول های چربی برداشته شده اضافه شود، این مقدار به حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد افزایش پیدا خواهد کرد. بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از بیمارانی که عمل جراحی پیوند چربی را در طول ۱۰ سال گذشته انجام داده اند، می توان متوجه شد سلول های چربی که بیش از ۳ ماه در محل پیوند زنده مانده اند، برای بقیه عمر بیمار از بین نخواهند رفت.